1.2. Televisie
In Figuur 4: Waardeketen televisie wordt de televisiewaardeketen getekend om de verschillende spelers te duiden en de dubbelzijdigheid van de markt te kunnen verklaren.
In het begin van de keten wordt nagegaan wie er betrokken is bij contentproductie, waarbij facilitaire bedrijven ondersteuning bieden aan productiehuizen en aan omroeporganisaties die instaan voor de aanmaak van de eigen omroepprogramma’s. Er wordt ook melding gemaakt van de auteursrechtenorganisaties die de vergoeding innen in naam van de auteur die rechten kan doen gelden op het programma (of programmaformat).
De geproduceerde content wordt door de televisieomroeporganisaties gebundeld tot het programmaschema van één of meerdere omroepprogramma’s of zenders. Dit signaal wordt door dienstenverdelers/operatoren die gebruikmaken van netwerken (omroepsignaaltransmissieplatformen) gedistribueerd.
Enerzijds betaalt de kijker aan de dienstenverdeler een abonnementsgeld of pay per view om tv-signalen te kunnen bekijken en vloeit een geldstroom in die richting van de contentleveranciers. Tegelijkertijd wordt ook de aandacht van de kijker gevaloriseerd. Adverteerders zijn bereid te betalen om hun product of boodschap in de belangstelling van de consumenten te brengen. Dit gebeurt door middel van reclameboodschappen, sponsoring of product placement in of rond populaire programma’s. Via reclameregies ontvangen de omroeporganisaties geld van deze adverteerders, dat besteed wordt aan de aanmaak van programma’s of aan een vergoeding voor omroepsignaaltransmissie.
Figuur 4 : Waardeketen televisie - beschrijving figuur 4
INFOFRAGMENT : Monetisering van de aandacht van kijkers
Dat de aandacht van de kijker niet alleen commercieel gevaloriseerd wordt, blijkt uit de berichtgeving over de Amerikaanse verkiezingen. Daar werd gebruik gemaakt van kiezersdatabanken die onder andere informatie bevatten over de gewoontes van televisiekijkers die door de kabelbedrijven was verzameld, en die aanwijzingen leverden inzake de karaktereigenschappen en voorkeuren van de kiezers. In de verkiezingswedloop dongen beide kampen om de gunst van vrouwelijke kiezers uit de middenklasse. Obama’s campagnevoerders kochten gedetailleerde kiezersgegevens aan die om de twee weken werden bijgewerkt. Dankzij die hulpmiddelen konden ze precies bepalen- gezin per gezin, en niet meer postcode per postcode- voor wie mensen zouden gaan stemmen. [Verwijzing 11]
[Verwijziging 11] “We hebben zwaar geblunderd jongens” , De morgen 9 november 2012